Նախկին նիկոլական չի լինում, որովհետև նիկոլականը տեսակ է

Ընկերներիցս շատերն ասում են, որ նախկին նիկոլական չի լինում: Լինու՞մ է, թե ոչ, այս հարցին պատասխանելու համար պետք է նախ հասկանանք՝ իսկ ի՞նչ է նշանակում նիկոլական: Եթե որևէ մեկին նիկոլական ենք անվանում 2018-ին դրան սատարելու և աջակցելու համար՝ մի բան է, իսկ եթե նիկոլական ենք անվանում որոշակի հատկանիշներ ունենալու համար՝ լրիվ այլ բան: Ոմանց դեպքում երկուսն էլ համընկնում են: Եվ այսպես, կան բազմաթիվ մարդիկ, որոնք 2018-ին սատարել են դրան, հետո գիտակցել են, որ սխալվել են: Նրանցից ոմանք այսօր փորձում են շտկել իրենց սխալը և պայքարում են դրան հեռացնելու համար: Իմ պատկերացմամբ և իմ բնութագրմամբ՝ նիկոլականը ամոթ չունեցող, կարմիր գծեր չունեցող, աբիժնիկ և բազմաթիվ այլ հատկանիշներ ունեցող մեկն է: Չմոռանանք, թե նույն 2018-ին ինչքան մարդու դիմակ պատռվեց, ինչքան մարդ մոռացավ, թե ում հետ է ընկեր եղել, ում հետ է բարեկամ եղել, ում օջախ է հարազատի պես մտել, ում հետ հաց կիսել, և սկսեց մուտանտի պատճառով վիճել, վիրավորել նույնիսկ իր մտերիմ մարդկանց, ոմանց դեպքում՝ նույնիսկ հարազատներին: Այո, նիկոլականը իմ պատկերացմամբ, մարդկային տեսակ է, և այսօր, այդ թվում դրա դեմ պայքարողների մեջ, կան նիկոլականներ, որոնք նույն էնտուզիազմով հիմա էլ մուտանտի դեմ են պայքարում: Եվ քանի որ ամոթի զգացումը բնորոշ չէ իրենց, իրենք շարունակում են փնովել նույնիսկ այն մարդկանց, որոնք բավականաչափ խելք և տրամաբանություն են ունեցել դրան երբեք չսատարելու համար: Իրենք միայն կարող են մերժել, անընդհատ մերժելու են, հետո ուրիշին սատարեն, հետո նորից մերժեն, և այդպես շարունակ, մինչև երկիրը վերջնականապես չկործանեն: Այո, նախկին նիկոլական չի լինում, որովհետև նիկոլականը տեսակ է: Սակայն պետք է վերջում ավելացնեմ, որ 2018-ին դրան սատարածների զգալի մասը նիկոլական չէ, նրանք ուղղակի խաբված մարդիկ են, որոնք հասկացել են դա:

Արամ Աբաջյան

Մեկնաբանություններ